Beudantita
Beudantita | |
---|---|
Beudantita provinent del Tsumeb, Regió d'Otjikoto, Namíbia | |
Fórmula química | PbFe3+₃(OH)₆SO₄AsO₄ |
Epònim | François Sulpice Beudant |
Classificació | |
Categoria | arsenats |
Nickel-Strunz 10a ed. | 08.BL.10 |
Nickel-Strunz 9a ed. | 8.BL.05 |
Nickel-Strunz 8a ed. | VI/B.03b |
Dana | 43.4.1.1 |
Propietats | |
Sistema cristal·lí | trigonal |
Hàbit cristal·lí | tabular |
Estructura cristal·lina | a = 7.32 Å, c = 17.02 Å; Z = 3 |
Grup puntual | trigonal 3 2/m |
Color | verd fosc, marró, negre |
Exfoliació | bona {0001} |
Duresa | 3,5 a 4,5 |
Lluïssor | adamantina, vítria, grassa |
Color de la ratlla | groc grisenc a verd |
Diafanitat | transparent, translúcida |
Gravetat específica | 4,48 |
Densitat | 4,3 |
Propietats òptiques | uniaxial (-) |
Índex de refracció | nω = 1.957 nε = 1.943 |
Birefringència | δ = 0.014 |
Pleocroisme | visible |
Altres característiques | soluble en HCl |
Més informació | |
Estatus IMA | mineral redefinit (Rd) |
Codi IMA | IMA1987 s.p. |
Símbol | Bdn |
Referències | [1] |
La beudantita és un mineral de la classe dels arsenats que rep el seu nom del francès François Sulpice Beudant (1787-1850). Forma part i dona nom al grup de la beudantita,[2] el qual integra el supergrup de l'alunita.[3] També es coneix amb el nom de bieirosita.
Característiques
Cristal·litza en el sistema trigonal i mostra una gran varietat d'hàbits dels seus cristalls, incloent tabular, romboèdrica aguda, pseudo-cúbica i pseudo-cuboctahedral. És l'arseniat anàleg de la corkita, un fosfat. Forma una solució sòlida amb la segnitita i la plumbojarosita. Alguns exemplars de beudantita (com també de segnitita) poden contenir quantitats menors de Sb reemplaçant el Fe.
Segons la classificació de Nickel-Strunz, la beudantita pertany a «08.BL: Fosfats, etc. amb anions addicionals, sense H₂O, amb cations de mida mitjana i gran, (OH, etc.):RO₄ = 3:1» juntament amb els següents minerals: corkita, hidalgoïta, hinsdalita, kemmlitzita, svanbergita, woodhouseïta, gal·lobeudantita, arsenogoyazita, arsenogorceixita, arsenocrandal·lita, benauita, crandal·lita, dussertita, eylettersita, gorceixita, goyazita, kintoreïta, philipsbornita, plumbogummita, segnitita, springcreekita, arsenoflorencita-(La), arsenoflorencita-(Nd), arsenoflorencita-(Ce), florencita-(Ce), florencita-(La), florencita-(Nd), waylandita, zaïrita, arsenowaylandita, graulichita-(Ce), florencita-(Sm), viitaniemiïta i pattersonita.
La beudantita cúprica és una varietat d'aquesta espècie que ha sigut trobada als Urals (Rússia), a Bou Azzer (Marroc) i a la Xina.[4]
Formació i jaciments
La beudantita és un mineral secundari que ocorre en les zones oxidades de dipòsits polimetàl·lics. Es presenta en associació amb carminita, escorodita, mimetita, dussertita, arseniosiderita, farmacosiderita, olivenita, bayldonita, duftita, anglesita, cerussita i atzurita. Als territoris de parla catalana ha estat descrita a la mina «Iris 18» d'Escornalbou, a Riudecanyes (Baix Camp, Tarragona).[5]
Referències
- ↑ «Beudantite» (en anglès). Mindat. [Consulta: 20 març 2014].
- ↑ «Beudantite Group» (en anglès). Mindat. [Consulta: 20 març 2014].
- ↑ «Alunite Supergroup» (en anglès). Mindat. [Consulta: 20 març 2014].
- ↑ «Cuprian Beudantite» (en anglès). Mindat. [Consulta: 20 març 2014].
- ↑ Joan Vinyoles Verdaguer · Josep Lluís Garrido Rufaste · Adolf Cortel Ortuño · Josep Carreras Peñalvert «La mina "Iris 18" (grup miner "Porvenir") d'Escornalbou, Riudecanyes, el Baix Camp, Tarragona, Catalunya, Espanya». Mineralogistes de Catalunya [Barcelona], 13, 2, novembre 2019, pàg. 3-46 [Consulta: 24 novembre 2023].