Resolutie 623 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resolutie 623
Van de	Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum	23 november 1988
Nr. vergadering	2830
Code	S/RES/623
Stemming	voor 13 onth. 2 tegen 0
Onderwerp	Apartheid in Zuid-Afrika
Beslissing	Oproep om een doodstraf niet uit te voeren.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1988
Permanente leden
China · Frankrijk · Sovjet-Unie · Verenigd Koninkrijk · Verenigde Staten
Niet-permanente leden
Algerije · Argentinië · Brazilië · Bondsrepubliek Duitsland · Italië · Japan · Nepal · Senegal · Joegoslavië · Zambia

Zuid-Afrika

Resolutie 623 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd op 23 november 1988 aangenomen. Dat gebeurde met dertien stemmen voor en twee onthoudingen van het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.

Achtergrond

Zie Apartheid in Zuid-Afrika voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de Tweede Wereldoorlog werd in Zuid-Afrika het apartheidssysteem ingevoerd waarbij blank en zwart volledig van elkaar gescheiden moesten leven maar die eersten wel bevoordeeld werden. Het ANC, waarvan ook Nelson Mandela lid was, was fel tegen dit systeem. Ook in de rest van de wereld werd het afgekeurd wat onder meer tot sancties tegen Zuid-Afrika leidde. Tegenstanders van de apartheid werden op basis van de apartheidswetten streng gestraft. Onder hen was ook Paul Setlaba, die ter dood werd veroordeeld voor moord op basis van de "gemeenschappelijk doel"-wet. Deze wet stelde dat men veroordeeld kon worden voor een misdaad als men zich in de nabijheid ervan bevond. Zijn straf werd later samen met die van nog vijftien anderen omgezet in een celstraf.^[1]

Inhoud

De Veiligheidsraad:

Vernam de intentie van Zuid-Afrika om de doodstraf van Paul Tefo Setlaba, een anti-apartheidactivist, uit te voeren op basis van het zogenaamde "gemeenschappelijk doel".
Dringt er bij de overheid van Zuid-Afrika op aan om de doodstraf om te zetten, teneinde een verergering van de situatie in Zuid-Afrika te vermijden.