Żywienie dojelitowe

Ten artykuł od 2012-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Żywienie dojelitowe – jedna z form leczenia żywieniowego, które polega na podawaniu substancji odżywczych, wody, białka, elektrolitów, pierwiastków śladowych do światła przewodu pokarmowego drogą inną niż doustna. Zwykle osiąga się to przez:

zgłębnik wprowadzony przez nos do żołądka, dwunastnicy lub jelita (w przypadku krótkotrwałego leczenia).
w przypadku konieczności długotrwałego leczenia (na przykład wskutek zwężenia przełyku w przebiegu raka przełyku czy zbliznowacenia po oparzeniu) – chirurgiczne założenie tak zwanej przetoki odżywczej, pod postacią:
- gastrostomii - cewnik wprowadzany do żołądka
- mikrojejunostomii - cewnik wprowadzany do jelita cienkiego.

Podstawowym ograniczeniem tego typu leczenia jest konieczność prawidłowej funkcji przewodu pokarmowego, dlatego podstawowymi przeciwwskazaniami do tego typu leczenia jest niedrożność przewodu pokarmowego i biegunka. Pozostałe przeciwwskazania to wstrząs lub niewyrażenie zgody na ten typ leczenia przez chorego.