11 Pułk Moździerzy
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1944 |
Dowódcy | |
Pierwszy | mjr Izaak Miszyn |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | Artyleria |
Podległość |
11 Pułk Moździerzy (11 pm) – oddział artylerii ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został sformowany we wsi Mokobody na podstawie rozkazu nr 8 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 20 sierpnia 1944 roku, w składzie 1 Brygady Moździerzy. 8 listopada 1944 roku w Mokobodach żołnierze pułku złożyli przysięgę[2].
Dowódcy pułku
- mjr Izaak Miszyn
- ppłk Aleksy Kaletnikow[a]
Skład etatowy
- Dowództwo i sztab
- 2 x dywizjon moździerzy
- 3 x bateria ogniowa
- 2 x pluton ogniowy
- park artyleryjski
- 3 x bateria ogniowa
- żołnierzy – 631 (74 oficerów, 179 podoficerów, 378 kanonierów)
- Sprzęt:
- moździerze – 36
- rusznice przeciwpancerne – 36
- samochody – 97
Działania bojowe
25 kwietnia w dniu okrążenia Berlina, pułk uczestniczył w natarciu na Spandau[3]. Stanowiska ogniowe zajmował wzdłuż skraju lasu na południe od Dallgow. 26 kwietnia o świcie pułk wspierał nacierającą piechotę radziecką i posuwając się za nią zajął stanowiska ogniowe na południowo-zachodnim skraju Seeburga[3]. Po kontrataku hitlerowców piechota radziecka została zmuszona do wycofania się. Stanowiska ogniowe pułku zostały zagrożone. Faszystom udało się opanować rejon broniony przez 2 dywizjon moździerzy, a gdy grupy wroga znalazły się blisko stanowiska dowodzenia pułku, ppłk Kalentiew rozkazał przenieść je w głąb ugrupowania pułku[4]. Po wykonaniu ognia zaporowego przez pułk i wprowadzeniu do walki radzieckiego batalionu fizylierów, atak nieprzyjaciela został odparty. Niemcy widząc, że nie przejdą odcinka bronionego przez 1 dywizjon moździerzy postanowili obejść polskie stanowiska[4]. Płk Kalentiew pozostawił przy każdym moździerzu po trzech ludzi, a z pozostałej obsługi utworzył grupy strzelców, które wspólnie z radziecką piechotą uderzyły na hitlerowców. Wroga odepchnięto i rozbito, a moździerzyści wzięli do niewoli około 70 hitlerowców[4]. Po drugim niemieckim kontrataku na Seeburg, załoga punktu obserwacyjnego w składzie: ppor. Marcioch, bomb. Jędrzejewski i kan. Johacy została otoczona przez kilkunastu hitlerowców[5]. Moździerzyści postanowili się bronić. Z odsieczą przyszła kompania piechoty radzieckiej z czołgiem, która rozproszyła nieprzyjaciela[5]. Pułk podczas walk 26 kwietnia pułk zniszczył 8 karabinów maszynowych, zginęło około 80 żołnierzy nieprzyjacielskich, a do niewoli dostało się 74[5].
Wieczorem piechota radziecka wsparta moździerzami 11 pułku wdarła się do Spandlu, a punkty obserwacyjne pułku zostały rozmieszczone na południowym skraju miasta[6]. Po północy nieprzyjaciel zaatakował i wyszedł na tyły i skrzydło pododdziałów. Stanowiska ogniowe pułku zostały odcięte od piechoty, a łączność przerwana. Mimo trudnych warunków radzieccy piechurzy i polscy moździerzyści powstrzymali nieprzyjaciela[6]. Na skutek natarcia jednostki radzieckie i wspierający je 11 pm stopniowo opanowywały punkty oporu wroga w Spandau[7]. Do końca 28 kwietnia wojska dotarły od zachodu do rzeki Haweli[7].
Uwagi
- ↑ W książce Kazimierza Kaczmarka występuje ppłk Aleksy Kalentiew
Przypisy
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 735.
- ↑ Ways 1967 ↓, s. 102.
- ↑ a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 49.
- ↑ a b c Kaczmarek 1980 ↓, s. 50.
- ↑ a b c Kaczmarek 1980 ↓, s. 51.
- ↑ a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 52.
- ↑ a b Kaczmarek 1980 ↓, s. 53.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Kazimierz Kaczmarek: Oni szturmowali Berlin. Warszawa: Książka i Wiedza, 1980, s. 48-68.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 735.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967, s. 102.
- p
- d
- e
Dywizje artylerii | |
---|---|
Brygady artylerii | |
Pułki moździerzy (pm) | |
Pułki artylerii lekkiej (pal) | |
Pułki artylerii przeciwpancernej (pappanc) | |
Pułki artylerii haubic (pah) | |
Pułki artylerii przeciwlotniczej (paplot) | |
Wyposażenie |
|
- Piechota polska na froncie wschodnim
- Wojsko Polskie w ZSRR
- Polska broń pancerna na froncie wschodnim
- p
- d
- e
Rodowód |
|
---|---|
Instytucje centralne | |
Formacje | |
Struktura organizacyjna | |
Działania wojsk |
|
Stalinizm w wojsku | |
Szkolnictwo wojskowe |
- Agenturalny Wywiad Operacyjny
- Front Polski
- Oddział II SG WP
- oficer polityczny
- Wojskowa Centrala Handlowa
- „Żołnierz Wolności”
- Oznaki rozpoznawcze
- Barwy broni