Armata przeciwlotnicza 75 mm wz. 1897, wz. 1897/25, wz. 1897/14, wz. 1897/17 i wz. 1897/18/24 – francuskie działa przeciwlotnicze, skonstruowane na bazie armaty polowej Canon de 75 mle 1897, używane przez Wojsko Polskie w latach 1918–1939. We wrześniu 1939 Wojsko Polskie posiadało razem 94 armaty tych typów.
Armata przeciwlotnicza wz. 1897 składała się z armaty polowej, zamontowanej na stosunkowo prymitywnej platformie, która pozwalała na prowadzenie ognia przeciwlotniczego na odległość 5500 metrów (donośność pionowa). Działa takie były szeroko używane przez armię francuską podczas I wojny światowej. We wrześniu 1939 Polska posiadała 4 działa tego typu, które były wtedy już całkowicie przestarzałe.
Armata przeciwlotnicza wz. 1897/25 z początku w podobny sposób wykorzystywała armaty rosyjskie 76,2 mm. W latach 20. XX wieku zamieniono lufy na francuskie 75 mm. We wrześniu 1939 Wojsko Polskie miało 76 tych armat. Podobnie jak armaty wz. 1897, były wtedy całkowicie przestarzałe.
Armata przeciwlotnicza wz.1897/14 była od początku zaprojektowana jako działo przeciwlotnicze o donośności pionowej do 6500 metrów. Polska zakupiła 2 egzemplarze, a następnie 10 egzemplarzy spokrewnionych, nowszych armat wz. 1897/18/24. Armaty te były zamontowane na samochodach ciężarowych De Dion-Bouton 35 CV, Ursus i Fiat 621 L. Był w nie uzbrojony 1 Dywizjon Samochodowy Artylerii Przeciwlotniczej.
Armata przeciwlotnicza wz. 1897/17 była działem półstałym, przyczepkowym ustawianym na jednoosiowym podwoziu. Wojsko Polskie posiadało 2 działa tego typu w 1939.
Linki zewnętrzne
Zobacz multimedia związane z tematem: 75 mm armata przeciwlotnicza mle 1897
Opis działa na stronie www.1939.pl. [dostęp 2018-12-31]. (pol.).