85 mm armata przeciwpancerna D-44
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | Uralmasz | ||
Rodzaj | armata przeciwpancerna | ||
Historia | |||
Prototypy | 1943–1944 | ||
Produkcja seryjna | 1945–1954 | ||
Wyprodukowano | 10800 szt. | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber | 85 mm | ||
Długość lufy | 4685 mm | ||
Donośność | 15 600 m | ||
Prędkość pocz. pocisku | 793 m/s (odłamkowego) | ||
Długość | 8340 mm | ||
Szerokość | 1730 mm | ||
Wysokość | 1420 mm | ||
Masa | 1725 kg | ||
Kąt ostrzału | -7° do +35° (w pionie) | ||
Szybkostrzelność | do 20 strz./min. | ||
Czas przejścia w położenie bojowe | 40-60 s. | ||
Prędkość marszowa | do 60 km/h | ||
|
85 mm armata przeciwpancerna D-44 (ros. 85-мм дивизионная пушка Д-44) – holowana przeciwpancerna armata dywizyjna wz. 1944 konstrukcji radzieckiej[1].
Działo znajduje się w uzbrojeniu Wojska Polskiego. Opracowano je w czasie drugiej wojny światowej i jest półautomatyczne[1].
Charakterystyka
Armata posiada lufę monoblokową, bruzdowaną na końcu której znajduje się hamulec wylotowy. Połączona jest z nasadą zamkową za pomocą tulei łączącej. Ma zamek klinowy o ruchu pionowym zawierający mechanizm odpalający, zabezpieczający, powtórnego napinania iglicy, automatycznego otwierania i samoczynnego zamykania zamka oraz wyrzutnik[1]. Posiada dźwigniowo-naciskowy mechanizm spustowy. Lufa tworzy zespół odrzutowy wraz z nasadą zamkową, poruszający się w cylindrycznej kołysce zamocowanej czopami w gniazdach łożyska górnego. Łoże górne jest osadzone obrotowo ma czopie łoża dolnego[1].
Półosie kół jezdnych ułożyskowane są w sponie czołowej i wraz z wałkami skrętnymi i mechanizmem różnicowym tworzą mechanizm resorowy armaty, który po rozwarciu ogonów jest samoczynnie wyłączany[1].
Zespół odrzutowy jest zrównoważony przez pneumatyczny odciążacz typu pchającego. Do naprowadzania działa służy zębaty mechanizm podniesieniowy typu łukowego i śrubowy mechanizm kierunkowy. Do sprzęgnięcia zespołu odrzutowego z łożem zastosowano hydro-pneumatyczny oporopowrotnik typu wrzecionowego[1].
Armata wyposażona jest w celownik mechaniczny S-71 służący do strzelania z zakrytych stanowisk i optyczny do strzelania na wprost[1].
Do strzelania stosowane są naboje zespolone z pociskami odłamkowymi o masie 9,54 kg, przeciwpancerno- smugowe tępogłowicowe z czopem balistycznym o masie 9,2 kg, przeciwpancerno-smugowe ostrogłowicowe o masie 9,34 kg, przeciwpancerno-smugowe podkalibrowe o masie 5 kg, błyskowo-dymne o masie 0,1 kg[1].
Warianty
Po wprowadzeniu ulepszeń w armacie występują jej odmiany[1]:
- D-44N – z celownikiem noktowizyjnym (nocny)
- D-44M – z instalacją oświetleniowo-sygnalizacyjną
- D-44MN – z celownikiem noktowizyjnym
- SD-44 – z napędem pomocniczym
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 56. ISBN 83-86028-01-7.
- p
- d
- e
Działa piechoty | |
---|---|
Armaty górskie | |
Armaty przeciwpancerne |
|
Artyleria dywizyjna |
|
Artyleria korpuśna i armijna |
|
Artyleria ciężka |
|
Armaty przeciwlotnicze |
|
Moździerze | |
Artyleria kolejowa | |
Artyleria forteczna |
- p
- d
- e
Artyleria ciągniona |
|
---|---|
Artyleria samobieżna | |
Artyleria rakietowa |