Aero A-12
Dane podstawowe | |||
Państwo | Czechosłowacja | ||
---|---|---|---|
Producent | Aero | ||
Konstruktor | Antonín Husník | ||
Typ | samolot rozpoznawczy i lekki samolot bombowy | ||
Konstrukcja | dwupłat o konstrukcji mieszanej | ||
Załoga | 2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | jesień 1923 | ||
Lata produkcji | 1923 – 1924 | ||
Liczba egz. | 94 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 1 silnik rzędowy, 6-cylindrowy Maybach Mb IVa | ||
Moc | 240 KM (177 kW) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 12,80 m | ||
Długość | 8,30 m | ||
Wysokość | 3,10 m | ||
Powierzchnia nośna | 36,50 m2 | ||
Masa | |||
Własna | 1080 kg | ||
Startowa | 1600 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 201 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 172 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 3,4 m/s | ||
Pułap | 7500 m | ||
Zasięg | 760 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 karabiny maszynowe Vickres kal. 7,7 mm (zsynchronizowane) , 2 karabiny maszynowy Lewis kal. 7,7 mm (sprzężone – ruchome), bomby o masie do 200 kg. | |||
Użytkownicy | |||
Czechosłowacja | |||
|
Aero A-12 – czechosłowacki samolot rozpoznawczy i lekki samolot bombowy z okresu międzywojennego.
Historia
Na początku lat dwudziestych wytwórnia Aero stała się najlepszą czechosłowacką wytwórnią lotniczą. W kwietniu 1923 roku czechosłowackie lotnictwo wojskowe zwróciło się do wytwórni Aero o budowę nowego samolotu rozpoznawczego i zamówiło na początek dwie serie takich samolotów w łącznej ilości 50 sztuk. Prototyp tego samolotu oznaczono jako A-12, został on oblatany jesienią 1923 roku i zaraz rozpoczęto jego produkcję seryjną. Lotnictwo wojskowe w listopadzie 1923 roku zamówiło kolejna serię 26 samolotów, a w grudniu 1924 kolejne 18 samolotów. Łącznie w latach 1923 – 1925 zbudowano 94 samoloty tego typu, przy czym 12 samolotów, których kadłuby wykonano w wytwórni Aero, zbudowano w wytwórni Letov.
Samolot ten stał się podstawą do budowy kolejnego samolotu rozpoznawczego, który otrzymał oznaczenie Aero A-11.
Użycie w lotnictwie
Samoloty Aero A-12 były systematycznie wprowadzane do lotnictwa czechosłowackiego od roku 1924, gdzie używano ich jako samolotów rozpoznawczych i lekkich samolotów bombowych. Na samolotach tego typu piloci wojskowi uczestniczyli w zawodach lotniczych, zajmując czołowe miejsca, a kpt. Kalla ustanowił w czasie takich zawodów rekord prędkości w locie okrężnym samolotów dwumiejscowych, osiągając wynik 202,1 km/h.
Opis techniczny
Samolot Aero A-12 był dwumiejscowym dwupłatem o konstrukcji mieszanej, kadłub miał konstrukcję zbudowaną z metalowych rur stalowych, natomiast skrzydła – drewnianą. Podwozie klasyczne – stałe, z płozą ogonową.
Napęd stanowił silnik rzędowy 6-cylindrowy umieszczony z przodu kadłuba, chłodzony cieczą, chłodnice umieszczono po bokach silnika. Napędzał on dwułopatowe śmigło.
Uzbrojenie stanowiły: 1 zsynchronizowane karabiny maszynowe Vickers wz. 09 kal. 7,7 mm – obsługiwane przez pilota, 2 sprzężone ruchome karabiny maszynowe Lewis wz. 15 kal. 7,7 mm – obsługiwane przez obserwatora-strzelca. Samolot mógł przenosić także bomby lotnicze o łącznej wadze 200 kg. Wyposażony był również w aparat fotograficzny i radiostację.
Bibliografia
- Václav Němeček: Československá letadla (I) 1918 - 1945. Praga: Vydavateľstvo Naše vojsko, 1983, s. 71-72, 248-249. (cz.).
- p
- d
- e
Konstrukcje przedwojenne |
|
---|---|
Projekty powojenne |
|