Atanazy III Patelaros
Aleksy Patellarios Αλέξιος Πατελάρος | |||
Patriarcha Konstantynopola | |||
Kraj działania | Imperium Osmańskie | ||
---|---|---|---|
Data urodzenia | 1597 | ||
Data śmierci | 5 kwietnia 1654 | ||
Patriarcha Konstantynopola | |||
Okres sprawowania | 1634, 1635, 1652 | ||
Wyznanie | prawosławne | ||
Kościół | |||
Chirotonia biskupia | do 1631 | ||
Wybór patriarchy | 1634, 1635, 1652 | ||
|
Atanazy III Patelaros, gr. Αθανάσιος Γ΄ Πατελάρος (ur. 1597, zm. 5 kwietnia 1654) – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w 1634, 1635 i 1652 r. Święty prawosławny.
Życiorys
Urodził się jako Aleksy Patellarios. W 1631 r. został metropolitą Salonik. W lutym 1634 został patriarchą Konstantynopola. Utrzymał się na tronie do 25 marca. Został zdetronizowany przez Cyryla Lukarisa. W 1635 Atanazy udał się do Włoch. Tam w Rzymie papież chciał go mianować kardynałem pod warunkiem akceptacji credo z filioque. Atanazy odmówił. W 1643 r. udał się do Rosji. Powrócił do Konstantynopola w 1652 i został patriarchą po raz trzeci. W lipcu 1652 r. dobrowolnie zrzekł się patriarchatu i udał się do Mołdawii. Następnie odwiedził w Czehryniu Bohdana Chmielnickiego. W kwietniu 1653 dotarł do Moskwy. W Rosji wziął udział w reformach patriarchy Nikona. Zmarł 5 kwietnia 1654 r.
Kanonizacja
W 1670 r. Atanazy został kanonizowany przez Rosyjski Kościół Prawosławny. Jego święto jest 2(15) maja.
Bibliografia
- Venance Grumel, Traité d'études byzantines, t. 1: La chronologie, Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 438.
- Steven Runciman, Wielki Kościół w niewoli. Studium historyczne patriarchatu konstantynopolitańskiego od czasów bezpośrednio poprzedzających jego podbój przez Turków aż do wybuchu greckiej wojny o niepodległość, przeł. Jan Stanisław Łoś, Warszawa: Pax 1973.
- p
- d
- e
Do 1204 |
|
---|---|
W Nicei 1204–1261 |
|
1261–1453 |
|
Po 1453 |
|