Auxilia Palatina

Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Auxilia Palatina (Pałacowe Formacje Pomocnicze) – jednostki straży przybocznej powołane przez Konstantyna Wielkiego w miejsce gwardii pretoriańskiej.

Powstały w miejsce gwardii pretoriańskiej, gdyż pretorianie nie cieszyli się zaufaniem cesarza, często uczestnicząc w przewrotach i zamachach stanu. Nowa formacja pełniła rolę straży przybocznej władcy, będąc odpowiednikiem współczesnych służb ochrony. Służyć w niej mogli wyłącznie mieszkańcy prowincji. Najczęściej w jej szeregach znajdowali się Germanie oraz Galowie. W ten sposób niezwiązani z sobą ludzie nie byli w stanie porozumieć się w celu zgładzenia cesarza^{[potrzebny przypis]}.

Auxilia Palatina wyposażone były inaczej niż pozostałe jednostki armii rzymskiej; ich uzbrojenie składało się z:

• Tarcz (podobnych do używanych przez piechotę).
• Długich włóczni.
• Mieczy.
• Hełmu.
• Zbroi.