Bazylika Eufrazjusza w Poreču
katedra | |||||||
Wnętrze bazyliki – cyborium | |||||||
Państwo | Chorwacja | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Poreč | ||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
bazylika mniejsza • nadający tytuł | od 12 sierpnia 1931 | ||||||
Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie żupanii istryjskiej | |||||||
Położenie na mapie Chorwacji | |||||||
45°13′43″N 13°35′37″E/45,228611 13,593611 | |||||||
|
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | Chorwacja |
---|---|
Typ | kulturowy |
Spełniane kryterium | II, III, IV |
Numer ref. | 809 |
Region[b] | Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | 1997 |
Bazylika Eufrazjusza[1] (chorw. Eufrazijeva bazilika) – bazylika w Poreču w Chorwacji, w 1997 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Obecny budynek wzniesiono w VI wieku n.e. na miejscu kościoła z V wieku i wcześniejszej, mniejszej bazyliki z IV stulecia. Mozaiki pierwotnych budowli wciąż są widoczne w północnej nawie. Bazylika stanowi jeden z najlepiej zachowanych przykładów sztuki bizantyńskiej w Chorwacji. We wnętrzu, oprócz wczesnobizantyjskich mozaik przedstawiających sceny biblijne, znajdują się także dekoracje z XVI wieku. Cyborium nad głównym ołtarzem pochodzi natomiast z końca XIII wieku.
Przypisy
Bibliografia
- Oliver, Jeanne, Croatia, LonelyPlanet 2005, str. 145-146.
- p
- d
- e
Kulturowe |
|
---|---|
Przyrodnicze |
- ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Niemcami, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią, Ukrainą i Włochami