Eulaliusz
antypapież | |
Data i miejsce śmierci | 423 |
---|---|
Antypapież | |
Okres sprawowania | 418-419 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Pontyfikat | 418 |
Eulaliusz (zm. w 423 w Kampanii[1]) – antypapież w okresie od 27 grudnia 418 do 3 kwietnia 419[2].
Życiorys
Z pochodzenia był prawdopodobnie Grekiem[2]. W momencie śmierci papieża Zozyma, diakoni oraz niektórzy kapłani wybrali na papieża Eulaliusza, natomiast dzień później większość kapłanów wybrała papieżem Bonifacego[1]. Eulaliusza poparł cesarski prefekt miasta, jednak gdy cesarz Flawiusz Honoriusz otrzymał informację o drugim wyborze, postanowił zwołać synod w Rawennie[1]. Ponieważ nie przyniosło to żadnych rezultatów, zwołano kolejny synod w Spoleto 13 czerwca 419 roku, a do tego czasu obaj biskupi mieli opuścić Rzym[2]. Eulaliusz nie podporządkował się temu zarządzaniu i siłą zajął Lateran[1]. W wyniku tych działań synod nie odbył się, a cesarz zdecydowanie poparł Bonifacego[2]. 3 kwietnia 419, Eulaliusz został wygnany z Rzymu[1]. Po śmierci Bonifacego, Eulaliusz nie próbował już odzyskać Stolicy Piotrowej i zmarł jako biskup Kampanii[2].
Zobacz też
Przypisy
- p
- d
- e
III wiek | |
---|---|
IV wiek |
|
V wiek |
|
VI wiek |
|
VII wiek |
|
VIII wiek |
|
IX wiek |
|
X wiek |
|
XI wiek |
|
XII wiek |
|
XIV wiek |
|
XV wiek |
|
- ↑ Celestyn II ostatecznie nie objął urzędu. Od czasów badań Mercatiego zaliczany do antypapieży, jednak we współczesnej historiografii klasyfikacja ta jest kwestionowana i proponuje się określać go jako „papież elekt”
- PWN: 3899063
- Britannica: biography/Eulalius