FUNiño

FUNiño lub Funino, czyli zbitka wyrazowa angielskiego słowa "fun" (zabawa) i hiszpańskiego słowa "niño" (dziecko)[1], określa szczególny sposób gry w piłkę nożną lub ręczną, który jest coraz częściej stosowany na mniejszych boiskach.

Historia i rozpowszechnienie

Metoda FUNiño zostało opracowana w 1990 roku przez Horsta Weina w celu zwiększenia liczby kontaktów zawodnika z piłką, a tym samym zwiększenia radości z gry[2]. Bawarski Związek Piłki Nożnej (BFV) i Związek Piłki Nożnej w Bremie ogłosiły, że FUNiño będzie standardową metodą wykorzystywaną na treningach wśród najmłodszych grup wiekowych od sezonu 2019/20[3][4][5][6]. Oprócz dziecięcej piłki nożnej (juniorzy G/F/E), metoda gry jest również często stosowana w szkoleniu dorosłych, np. przez hiszpański klub FC Barcelona[7]. Związek Piłki Ręcznej Wirtembergii również stosuje FUNiño w piłce nożnej juniorów E[1].

Zasady gry

FUNiño nie ma powszechnie obowiązujących oficjalnych zasad. Różne warianty gry mają następujące cechy wspólne[8][9][10][11]:

  • Gra toczy się w systemie 3 na 3.
  • Nie ma bramkarza.
  • Boisko ma wymiary około 25 × 30 metrów.
  • Po obu stronach boiska znajdują się dwie minibramki (w BFV odległość jest stała i wynosi 12 metrów).
  • Często dochodzi do zmian zawodników, a czasem nawet do stałych rotacji graczy, np. po każdej bramce.
  • Obowiązuje strefa strzału (6 m od linii podstawowej), bramki mogą być zdobywane tylko w tej strefie.

Założenia

FUNiño ma na celu osiągnięcie następujących założeń[8][9][10][11]:

  • większy kontakt z piłką
  • więcej dryblingu
  • więcej szans na zdobycie bramki
  • więcej goli
  • więcej podań
  • więcej pozycji na boisku
  • większy czas gry na boisku
  • więcej zmian zawodników
  • więcej różnych sytuacji na boisku
  • lepsza percepcja i inteligencja w grze

Zrezygnowano z pozycji bramkarza w grze, żeby uniknąć sytuacji, w której rzekomo najgorszy zawodnik jest "zepchnięty" pod bramkę. Częste zmiany zawodników i wiele różnych sytuacji na boisku mają za zadanie zaangażować wszystkich graczy w grę, a tym samym sprawić, aby piłka nożna sprawiała im radość. W ten sposób dąży się do przeciwdziałania zmniejszającej się z biegiem lat liczbie graczy[12].

Warianty

Istnieją różne wersje FUNiño. W BFV najpopularniejszymi wersjami są "Fußball3" i "Fußball5", w których zawodnicy grają 3 na 3 lub 5 na 5. W każdym przypadku bez bramkarza.

Przypisy

  1. a b SWR Sport: Funino – Die Zukunft des Kinderfußballs? [dostęp 2019-07-15]
  2. Horst Wein: Spielintelligenz durch FUNino entwickeln. [dostęp 2019-07-23]
  3. Reform in Bayern: Kein Torwart bis zur E-Jugend! | nordbayern Amateure. [dostęp 2019-07-15]
  4. Mini-Fußball: Heftiger Gegenwind für Funino-Pläne des BFV | nordbayern Amateure. [dostęp 2019-07-15]
  5. David Dischinger: Das Pilotprojekt „Neue Spielformen im Kinderfußball“. [dostęp 2019-09-27]
  6. Kinderfußball. [ dostęp 2021-10-23]
  7. Funino immer beliebter: Wie der neue Fußball für Kids funktioniert und was er bringt. [dostęp 2019-01-15]
  8. a b Funino jako świetna alternatywa dla piłki nożnej. [dostęp 2022-06-23]
  9. a b Deutscher Fußball-Bund: Spielintelligenz durch FUNino entwickeln. [dostęp 2019-11-27]
  10. a b TSV Eintracht Immenbeck: Mini-Fußball / FUNiño. Hamburger Fußball-Verband [dostęp 2019-11-27]
  11. a b Das ist Funino: Regeln und Ziele der neuen Trend-Spielform. Sportbuzzer [dostęp 2019-11-27]
  12. FUNino gegen den Kinder-Fußballfrust. [dostęp 2019-07-15]