Floresoszczur endemiczny
Papagomys armandvillei[1] | |||
(Jentink, 1892) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | Supramyomorpha | ||
Infrarząd | myszokształtne | ||
Nadrodzina | myszowe | ||
Rodzina | myszowate | ||
Podrodzina | myszy | ||
Plemię | Rattini | ||
Rodzaj | Papagomys | ||
Gatunek | floresoszczur endemiczny | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
| |||
|
Floresoszczur endemiczny[5], floresoszczur jaskiniowy[5] (Papagomys armandvillei) – gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w rodzinie myszowatych (Muridae).
Zasięg występowania
Floresoszczur endemiczny występujące na Flores w Indonezji[6][7][8].
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1892 roku holenderski zoolog Fredericus Anna Jentink pod nazwą Mus armandvillei[3]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Jentink wskazał Pulau Flores w Nusa Tenggara w Indonezji[3]. Jedyny przedstawiciel rodzaju floresoszczur[5] (Papagomys) utworzonego w 1941 roku przez holenderskiego teriologa Henriego Sody’ego[2].
Zaliczany do tego rodzaju floresoszczur jaskiniowy (P. theodorverhoeveni)[9] opisano na podstawie pojedynczego okazu jednak późniejsze badania wykazały, że był to młodociany osobnik P. armandvillei[7][10].
Etymologia
- Papagomys: gr. παππος pappos „dziadek”[11]; μυς mus, μυος muos „mysz”[12].
- armandvillei: Cornelis J. F. le Cocq d’Armandville (1846–1896), holenderskim misjonarz jezuicki w Holenderskich Indiach Wschodnich (obecnie Indonezja)[13].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 275–435 mm, długość ogona 265–360 mm, długość ucha 24–31 mm, długość tylnej stopy 75–88 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[7].
Przypisy
- ↑ Papagomys armandvillei, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b H.J.V. Sody. On a collection of rats from the Indo-Malayan and Indo-Australian regions. „Treubia”. 18 (2), s. 322, 1941. (ang.).
- ↑ a b c F.A. Jentink: On a new species of Rat from the island of Flores. W: M. Weber: Zoologische Ergebnisse einer reise in Niederländisch Ost-Indien. Cz. 3. Leiden: E.J. Brill, 1894, s. 79, ryc. v. (ang.).
- ↑ Papagomys armandvillei, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 276. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 470. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 878–879. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Species Papagomys armandvillei. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Papagomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Higher Taxonomy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.10) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-02-26]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 161.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 141.
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Johns Hopkins University Press: Johns Hopkins University Press, 2009, s. 18. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
Bibliografia
- Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).