Gęsiki
wieś | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | Barciany |
Liczba ludności (2022) | 97[2] |
Strefa numeracyjna | 89 |
Kod pocztowy | 11-410[3] |
Tablice rejestracyjne | NKE |
SIMC | 0469168 |
Położenie na mapie gminy Barciany | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego | |
54°14′11″N 21°21′46″E/54,236389 21,362778[1] |
Gęsiki (niem. Meistersfelde[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Barciany[5][6].
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Integralne części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0469174 | Gęsiniec Wielki | przysiółek |
0469180 | Gościeradowo | przysiółek |
Nazwy fizjograficzne
Gęsiniec Mały, Gąska, (niem. Kleine Gans) bagno na północ od wsi Gęsiki.
Gęsiniec Wielki, Gęś, (niem. Grosse Gans) bagno na zachód od wsi Gęsiki.
Historia
Na terenie wsi (przed 1945) zlokalizowano cmentarzysko z okresu lateńskiego.
Wieś założył komtur Pokarmina Erwin von Stockheim w roku 1353. Zasadźcą wsi na prawie chełmińskim był Heynman Schmiede, który otrzymał 32 włóki do zasiedlenia. Osadnicy mieli dziesięć lat wolnizny. Po tym okresie obowiązywał czynsz pół grzywny i w naturze dwie kury od włóki. Wieś dzierżawiła także mokradła za które płaciła czynsz w wysokości 8,5 skojca. Część bagna została osuszona jeszcze na początku XV w.. W roku 1437 mieszkańcy Gęsik płacili osobny czynsz od 3,5 włóki w wysokości jednej grzywny i ośmiu skojców. W tymże roku zniesiona została danina z kur.
Przed 1945 w Gęsikach była szkoła jednoklasowa, w budynku wybudowanym w 1880 r. Szkoła powstała tu w roku 1808, było w niej wówczas 20 uczniów.
W połowie XIX w. we wsi postawiano drewniany wiatrak, w którym mielono zboże jeszcze w pierwszej połowie XX w.
Gęsiki są wsią sołecką, do sołectwa Gęsiki należą jeszcze wsie: Gęsiniec Wielki i Główczyno.
Demografia
W roku 1817 w Gęsikach było 21 domów.
Liczba mieszkańców: w roku 1817 – 151 osób, w 1925 – 331, w 1939 – 312, w 1970 – 174.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 32344
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 295 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
Bibliografia
- Zofia Licharewa,"Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu", wyd. "Pojezierze", Olsztyn 1962. (str. 25 – nazwy fizjograficzne)
- Rudolf Grenz, "Der Kreis Rastenburg", Marburg/Lahn, 1976. (str. 9 cmentarzysko. str. 514 liczba mieszkańców 1925 r.)
- Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, Olsztyn, 1978. (str. 174)
- p
- d
- e
- Siedziba gminy: Barciany
Wsie | |
---|---|
Części wsi |
|
Przysiółki wsi |
|
Osady |
|
Przysiółki osad | |
Osada leśna |
|
Przysiółki | |
Zniesiona miejscowość |