Gawia
Kontynent | Europa | ||
---|---|---|---|
Państwo | Białoruś | ||
Rzeka | |||
Długość | 100 km | ||
Powierzchnia zlewni | 1680 km² | ||
Średni przepływ | 13,6 m³/s przy ujściu | ||
Źródło | |||
Miejsce | Garb Oszmiański | ||
Współrzędne | 54°19′24,9″N 25°34′43,4″E/54,323582 25,578732 | ||
Ujście | |||
Recypient | Niemen | ||
Współrzędne | 53°49′50,7″N 25°35′36,7″E/53,830763 25,593519 | ||
Położenie na mapie Białorusi | |||
|
Gawia (lit. Gauja; biał. Гаўя, Hauja; ros. Гавья, Gawja) – rzeka w południowej Litwie (okręg wileński) i zachodniej Białorusi (obwód grodzieński), prawy dopływ Niemna w zlewisku Morza Bałtyckiego. Długość – 100 km (32 km na Litwie, 68 km na Białorusi), powierzchnia zlewni – 1680 km², średni przepływ u ujścia – 13,6 m³/s, średnie nachylenie – 0,9‰. Źródła w południowo-wschodniej części Garbu Oszmiańskiego koło Solecznik, skąd płynie na południe przez Równinę Nadniemeńską i uchodzi do Niemna na 713. kilometrze od ujścia. Na odcinku białoruskim mała elektrownia wodna (0,2 MWh).
Nazwę identyczną z litewską nazwą Gawii – Gauja – nosi rzeka na Łotwie.
Zobacz też
Bibliografia
- река Гавья. poseidon.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-27)]. w Белорусский Посейдон (biał. / ros.)
Linki zewnętrzne
- Gawia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 501 .
- Antoni Kakareko Drzewiej nad Gawią