Ten artykuł od 2015-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Horemheb, także Haremhab, początkowo Paatonemheb (1319[1]-1292 p.n.e.) – ostatni faraon XVIII dynastii[2][3], nie spokrewniony jednak ze swoimi poprzednikami ani następcami, mąż Amenii, a po jej śmierci Mutnedżmet, córki Aj i królowej Tiy II.
Życiorys
Urodził się w Hutnesu w Górnym Egipcie w rodzinie szlacheckiej, jednak jego rodzice nie są znani. Wsławił się jako dowódca wojskowy. Początek jego kariery militarnej przypada na czas rządów Amenhotepa IV Echnatona. Za panowania Tutanchamona jego władza i wpływy były już bardzo duże, faktycznie pełnił obowiązki regenta i opiekuna małoletniego króla. Faraon Aj odsunął go prawdopodobnie od władzy, ale po jego śmierci Horemheb wstąpił na tron przy poparciu kapłanów Amona.
W polityce wewnętrznej zainicjował wprowadzenie nowego ładu, był autorem licznych dekretów porządkujących wiele kwestii społecznych, gospodarczych i prawnych. Zyskał przydomek „Reformatora Państwa”. Wydany przez niego edykt, zawierający przede wszystkim uregulowania z zakresu prawa karnego i administracyjnego jest jednym z najważniejszych źródeł poznania prawa staroegipskiego.
W polityce zagranicznej popierał opór miast syryjskich przeciwko Hetytom, zdecydowanie jednak unikając bezpośredniej konfrontacji z ich imperium.
Grobowiec Horemheba został odkryty w lutym 1908 roku przez Edwarda R. Ayrtona i oznaczony jako KV57. Z racji swego położenia w niskiej części Doliny Królów, grobowiec pełen był naniesionego rumoszu skalnego wymieszanego z gliną i piaskiem, zapewne w wyniku rzadkich w Dolinie, lecz bardzo gwałtownych, burz. W komorze grobowej odkrywcy znaleźli sarkofag z różowego kwarcytu, którego odsunięte wieko leżało nieopodal. Wewnątrz znajdowały się kości kilku osób, być może samego Horemheba i jego dwóch żon. Mimo wieloletniego panowania dekoracji ścian grobowca nie ukończono, co do dziś stanowi zagadkę.
tłum.: Święto Horusa, ukochany przez Amona[potrzebny przypis]
Przypisy
↑BenB.HaringBenB., From Single Sign to Pseudo-Script: An Ancient Egyptian System of Workmen’s Identity Marks, BRILL, 3 stycznia 2018, s. 275, ISBN 978-90-04-35754-9 [dostęp 2023-06-29](ang.).
↑PaulP.SussmanPaulP., The Last Secret Of The Temple: a rip-roaring, edge-of-your-seat adventure thriller, Transworld, 26 grudnia 2008, s. 702, ISBN 978-1-4070-4124-7 [dostęp 2023-06-29](ang.).
↑NorahN.RomneyNorahN., Dynasties of Egypt: Decoding the Origins of the Greatest Pharaohs and their Legacy of Monuments, Dttv Publications, 10 lutego 2021 [dostęp 2023-06-29](ang.). Brak numerów stron w książce
↑ abcdZa: PeterP.LundströmPeterP., Horemheb in hieroglyphics [online], Pharaoh.se [dostęp 2024-02-09](ang.). Tam pełna znana tytulatura władcy.