Ikarus 489
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Ikarus 489 Polaris w Shudehill | |
Dane ogólne | |
Inne nazwy | Polaris |
---|---|
Producent | Ikarus |
Lata produkcji | 2000-2001 |
Miejsce produkcji | Wielka Brytania |
Dane techniczne | |
Typy nadwozia | Niskopodłogowy autobus miejski klasy MAXI |
Układ drzwi | 1-0-0 |
Liczba drzwi | 1 |
Długość | 12000 mm |
Szerokość | 2550 mm |
Wysokość | 3030 mm |
Masa własna | 11 150 kg |
Masa całkowita | 17 000 kg |
Rozstaw osi | 6600 mm |
Wnętrze | |
Liczba miejsc ogółem | 69 |
Liczba miejsc siedzących | 44 |
Ikarus 489 – autobus miejski, produkowany przez węgierską firmę Ikarus.
Historia
Powstał jako jeden z ostatnich autobusów zaprojektowanych przez Ikarusa. Pierwszy egzemplarz tego typu został zaprezentowany na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie w 2000 roku. Głównym projektantem pojazdu był László Légrádi[1].
Swoją nazwą upamiętnia serię 400, jednak Polaris już ani pod względem technicznym, ani z wyglądu, nie przypomina innych autobusów serii 400, nawet najbardziej podobnego do siebie Ikarusa 412. Polaris, był znacznie czystszym, bardziej dojrzałym i wyrafinowanym pojazdem, który spełniał oczekiwania epoki i mógł konkurować z pojazdami z podobnych kategorii innych zachodnich producentów. Jednak zła sytuacja finansowa Ikarusa i polityka Irisbusa wobec węgierskiej firmy nie pozwoliły na produkcję Ikarusa 489 w dużych seriach, więc wyprodukowano tylko 11 egzemplarzy.
W Wielkiej Brytanii wszystkie 11 pojazdów zostało złomowanych do 2017 r., ale Muzeum Transportu w Budapeszcie kupiło jeden z nich i oddało do remontu i konserwacji[2].