Kemijoki
Kemijoki w pobliżu Muurola | |||
Kontynent | Europa | ||
---|---|---|---|
Państwo | Finlandia | ||
Rzeka | |||
Długość | 550 km | ||
Powierzchnia zlewni | 51,4 tys. km² | ||
Źródło | |||
Miejsce | w północno-wschodniej Finlandii, w pobliżu granicy rosyjskiej, na wzgórzu Sokoski | ||
Współrzędne | 67°57′46″N 28°57′09″E/67,962778 28,952500 | ||
Ujście | |||
Recypient | Zatoka Botnicka | ||
Miejsce | koło Kemi | ||
Współrzędne | 65°46′00″N 24°27′00″E/65,766667 24,450000 | ||
Mapa | |||
Dorzecze Kemijoki | |||
Położenie na mapie Finlandii | |||
|
Kemijoki (szw. Kemiälven) – najdłuższa rzeka Finlandii.
Źródła jej leżą w północno-wschodniej Finlandii, w pobliżu granicy rosyjskiej, na wzgórzu Sokoski. Przepływa przez Kemijärvi i Rovaniemi, uchodzi do Zatoki Botnickiej koło Kemi. W Rovaniemi łączy się z rzeką Ounasjoki.
Energetyka
W dorzeczu Kemijoki (na Kemijoki, Raudanjoki, Kaihuanjoki, Juotasjoki, Askanjoki, Kitinen i Luiro) wybudowano w sumie 21 hydroelektrowni (pierwszą w 1946 koło Isohaara), które w sumie wyprodukowały w 2003 ok. 4,3 TWh energii, 34,5% całej fińskiej produkcji z elektrowni wodnych. Jednocześnie budowa pierwszej z nich spowodowała koniec połowów łososia na rzece, co pozbawiło wielu ludzi głównego źródła dochodu.
Elektrownie wodne na Kemijoki od Kemijärvi do Rovaniemi:
- Seitakorva
- Pirttikoski
- Vanttaouskoski
- Permantokoski
- Sierilä (projektowana)
Od Rovaniemi do ujścia:
- Valajaskoski
- Petäjäskoski
- Ossaouskoski
- Taivalkoski
- Isohaara
Zobacz też
- Britannica: place/Kemi-River
- БРЭ: 2060155
- SNL: Kemi_älv
- DSDE: Kemijoki