Krasopani hera
Euplagia quadripunctaria | |||
(Poda, 1761) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Podgromada | uskrzydlone | ||
Rząd | motyle | ||
Rodzina | mrocznicowate | ||
Podrodzina | |||
Gatunek | krasopani hera | ||
|
Krasopani hera (Euplagia quadripunctaria) – owad z rzędu motyli.
Morfologia i biologia
Rozpiętość skrzydeł do 52-58 mm. Przednie skrzydła czarne z ukośnymi, biało-żółtymi paskami. Tylne skrzydła pomarańczowo-czerwone z czarnymi plamami. Owady dorosłe występują w lipcu i sierpniu. Żywią się nektarem ostów. Gąsienice żywią się roślinami zielonymi takimi jak jasnota, wierzbownica, leszczyna, malina, wiciokrzew, żarnowiec, pokrzywa zwyczajna, sadziec konopiasty. Zimują gąsienice.
Rozmieszczenie geograficzne
Krasnopani hera występuje w Europie Środkowej i Południowej, centralnej Rosji oraz Azji Mniejszej. W Polsce spotykany pojedynczo w górach i na Pogórzu Karpackim. Dawniej występował na terenie obecnego województwa zachodniopomorskiego, ale na tym terenie zaniknął. Podczas monitorngu w latach 2006-2007 potwierdzono występowanie tego gatunku w Pieninach (Grabczychy, Podskalnia Góra, Macelowy Wąwóz, Kosarzyska), na Pogórzu Strzyżowskim i Pogórzu Przemyskim (7 stanowisk)[1]. Do typowych biotopów tego motyla należą nasłonecznione stoki górskie oraz doliny strumieni i skaliste wąwozy.
Zagrożenie i ochrona
W Polsce, na mocy rozporządzenia Ministra Środowiska, jest objęty ochroną ścisłą[2]. Umieszczony jest również w załączniku II i IV dyrektywy siedliskowej.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Władysław Strojny: Nasze zwierzęta. Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, 1981. ISBN 83-09-00045-6.