Kurzyca (rzeka)

Kurzyca
Ilustracja
Kurzyca (Mieszkowice)
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 22,19 km
Powierzchnia zlewni

125,74 km²

Średni przepływ

0,31 m³/s

Źródło
Miejsce Białęgi
Współrzędne

52°49′56″N 14°32′53″E/52,832222 14,548056[1]

Ujście
Recypient Odra
Miejsce

na południowy wschód od Czelina

Wysokość

7,3 m n.p.m.[2]

Współrzędne

52°42′31″N 14°24′33″E/52,708611 14,409167[1]

Położenie na mapie gminy Mieszkowice
Mapa konturowa gminy Mieszkowice, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego
Mapa konturowa powiatu gryfińskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Kurzyca – rzeka, prawy dopływ Odry[3] o długości 22,19 km[4], powierzchni zlewni 125,74 km²[5] i przepływie średnim niskim SNQ 0,31 m³/s.

Rzeka płynie w powiecie gryfińskim. Początek Kurzycy stanowi sieć rowów na meliorowanym torfowisku na południe od Białęgów. Przepływa m.in. przez Mieszkowice, a uchodzi do Odry koło wsi Czelin.

Niemiecka nazwa do 1945 r. to Kuritz (Kunitz, 1850 r.). Obecnie do nazwy rzeki nawiązuje wieś Kurzycko (niem. Vogtzstorp 1337, Voigtsdorf 1944)[6].

Zobacz też

  • Rzeki Polski

Przypisy

  1. ↑ a b Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 65683
  2. ↑ Kurzyca na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-11-07].
  3. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 134, ISBN 83-239-9607-5 .
  4. ↑ Kurzyca na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-11-07].
  5. ↑ Kurzyca na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Mapa Podziału Hydrograficznego Polski 2010. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-11-07].
  6. ↑ Edward Rymar: Z dawnych dziejów przyodrzańskiej Nowej Marchii. Chojna: Terra Incognita, 2012, s. 36. ISBN 978-83-932245-1-7.