Liceum Ogólnokształcące Zakonu Pijarów im. Stanisława Konarskiego w Krakowie
Liceum Ogólnokształcące | |||
Pietas et Litterae – Pobożność i Nauka | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Adres | ul. Akacjowa 5, 31-466 Kraków | ||
Data założenia | 1909 | ||
Data zamknięcia | Szkoła działa do dziś | ||
Patron | |||
Liczba uczniów | 425 | ||
Liczba nauczycieli | 45 | ||
Dyrektor | o. mgr Sławomir Dziadkiewicz SchP | ||
Wicedyrektorzy | mgr Jadwiga Bendo, o. mgr Adam Langhammer SchP | ||
Członkostwo | Rada Szkół Katolickich | ||
Położenie na mapie Krakowa | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
50°05′02,292″N 19°58′42,308″E/50,083970 19,978419 | |||
| |||
Strona internetowa |
Liceum Ogólnokształcące Zakonu Pijarów – jedno z liceów ogólnokształcących w Krakowie, prowadzone przez zakon pijarów od 1909 roku. Jest to szkoła prywatna, posiadająca uprawnienia szkoły publicznej. W liceum kontynuowana jest tradycja szkolnictwa pijarskiego w Polsce oraz na świecie, w tym – tradycje pierwszej w Europie nowożytnej szkoły powszechnej założonej przez hiszpańskiego księdza Józefa Kalasancjusza w Rzymie w 1597.
Historia
W 1909 roku przy ul. Pijarskiej 2 w Krakowie powstało Gimnazjum Rozwojowe im. ks. Stanisława Konarskiego. Wtedy to zakon zakupił od zakonu dominikanów ziemię w Rakowicach pod Krakowem, gdzie wzniesiono budynek szkoły i w 1912 oddano do użytkowania. W czasie I wojny światowej budynek został zarekwirowany przez armię austro-węgierską i zmieniony w szpital wojskowy, a następnie – szkołę dla inwalidów wojennych. Po jego odzyskaniu w roku 1919 liceum wznowiło działalność, a w 1920 szkoła otrzymała uprawnienia szkół państwowych, w tym możliwość przeprowadzania egzaminu dojrzałości. Podczas II wojny światowej budynek szkoły został ponownie zarekwirowany, przez jednostki armii niemieckiej. Szkoła, pobliskie koszary lotnicze oraz lotnisko wojskowe w Rakowicach zostały zajęte przez niemiecką Luftwaffe. Wyposażenie dydaktyczne, pomoce szkolne, biblioteka zostały zrabowane lub zniszczone. Budynek został przystosowany do funkcji potrzebnych okupantom. W styczniu 1945 wycofujący się Niemcy wysadzili hangary i budynki na lotnisku oraz podpalili budynek szkoły, który płonął przez całą dobę.
Zakon pijarów odzyskał szkołę po zakończeniu okupacji, wyremontował ją, przywrócił w nim naukę w 1947. Jednak wkrótce potem – w 1951 – budynek został zarekwirowany przez jednostki wojska radzieckiego[1], a następnie przez Ludowe Wojsko Polskie. Pijarzy kontynuowali działalność szkolną w budynkach przy ul. Pijarskiej i przy ul. Czapskich w Krakowie. Zakon odzyskał swoją własność po zmianach ustrojowych w Polsce w 1989 r. Po ośmiu miesiącach gruntownego remontu szkoła wznowiła działalność edukacyjną w Rakowicach przy ul. Akacjowej 5 w roku szkolnym 1990/91. Od tego roku szkolnego w szkole, dotychczas męskiej, wprowadzono nauczanie koedukacyjne.
W szkole wprowadzono nowy program nauczania, który był nowatorski w skali kraju. Nauczanie przez pierwsze dwa lata programu podstawowego, a następnie przez kolejne dwa lata programu kierunkującego pod przyszłe studia dało szkole osiągnięcia w olimpiadach przedmiotowych i czołowe miejsca w rankingach najlepszych szkół w Krakowie i w Polsce.
Absolwenci
Galeria
- Grupa uczniów na nartach przed budynkiem szkoły (1933)
Przypisy
- ↑ Liceum Ogólnokształcące Zakonu Pijarów im. ks. Stanisława Konarskiego w Krakowie [online], liceum.pijarzy.pl [dostęp 2023-02-12] .
- p
- d
- e
- VIAF: 166372058