Marie-Jean-Gustave Blanc
| |||
Data i miejsce urodzenia | 6 maja 1844 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 8 lipca 1883 | ||
koadiutor wikariusza apostolskiego Korei | |||
Okres sprawowania | 1882 (1877) - 1884 | ||
wikariusz apostolski Korei | |||
Okres sprawowania | 1884 - 1890 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Inkardynacja | |||
Prezbiterat | 22 grudnia 1866 | ||
Nominacja biskupia | 26 lipca 1882 | ||
Sakra biskupia | 31 grudnia 1843 | ||
|
Data konsekracji | 8 lipca 1883 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Nagasaki | ||||
Konsekrator | Bernard-Thadée Petitjean MEP | ||||
Współkonsekratorzy | Joseph-Marie Laucaigne MEP | ||||
|
Marie-Jean-Gustave Blanc MEP (kor. 마리장귀스타브 블랑; ur. 6 maja 1844 w Reugney, zm. 21 lutego 1890 w Seulu) – francuski duchowny rzymskokatolicki, misjonarz, wikariusz apostolski Korei.
Biografia
Młodość i prezbiteriat
Uczył się w liceum w Le Puy, skąd przeniósł się do niższego seminarium duchownego. Po jego ukończeniu wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Lyonie. 5 października 1864 przeniósł się do seminarium Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu. 22 grudnia 1866 przyjął święcenia prezbiteriatu i został kapłanem Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu[1].
15 lutego 1867 wyjechał na misje. Został przydzielony do wikariatu apostolskiego Korei. Przez trwające w wikariacie prześladowania chrześcijan, początkowo osiadł w Mandżurii. Kilkukrotnie bez powodzenia próbował przedostać się do Korei. Udało mu się to dopiero, razem z drugim młodym misjonarzem, w 1876[1].
Kościół katolicki, który zastał po przybyciu do Korei, był rozbity wieloletnimi, krwawymi prześladowaniami. Większość chrześcijan, którzy je przeżyli, żyło w rozproszeniu w górach. Ks. Blanc pracował na różnych placówkach w stolicy i na prowincji. W 1876 lub 1877 granicę przekroczył wikariusz apostolski Korei Félix Clair Ridel, który jednak po kilku miesiącach 28 stycznia 1877 (lub 1878) został aresztowany, a następnie wydalony z Korei[1].
Faktyczną władzę w wikariacie objął wówczas ks. Blanc, mianowany przez bpa Ridla prowikariuszem. Po aresztowaniu biskupa na krótko wzmogły się prześladowania i misjonarze musieli zawiesić prace. W 1882 ks. Blanc na stałe osiadł w Seulu. W tym też roku z powodu choroby do Francji powrócił przebywający w Japonii bp Ridel. Wystarał się on o nominację biskupią dla ks. Blanc i listownie polecił mu przy pierwszej sposobności udać się do Japonii w celu otrzymania sakry[1].
Episkopat
26 lipca 1882[a] papież Leon XIII mianował go koadiutorem wikariusza apostolskiego Korei oraz biskupem in partibus infidelium antigonejskim. 8 lipca 1883 w Nagasaki przyjął sakrę biskupią z rąk wikariusza apostolskiego Południowej Japonii Bernarda-Thadée Petitjeana MEP. Współkonsekratorem był biskup pomocniczy wikariatu apostolskiego Południowej Japonii Joseph-Marie Laucaigne MEP[1][2].
Po święceniach powrócił do Korei. Na terenie rządzonego przez niego wikariatu pracowało wówczas 7 misjonarzy, obsługujących wspólnoty katolickie rozsiane po całym państwie. Ustały wówczas prześladowania, jednak sytuacja pozostawała niepewna. 20 czerwca 1884 we Francji zmarł bp Ridel. Tym samym bp Blanc został wikariuszem apostolskim Korei[1].
Bp Blanc rozwinął misję. W Seulu założył kolegium chińsko-koreańskie, sierociniec i hospicjum dla starców. Gdy sytuacja w wikariacie się ustabilizowała, a Francja otworzyła w Korei placówkę dyplomatyczną, sprowadził z Francji siostry zakonne oraz założył seminarium duchowne kształcące koreańskich księży. Nabył w Seulu działkę pod budowę katedry oraz budynków misji. W 1889 wśród pracowników misji w Seulu rozprzestrzenił się dur brzuszny, na który 21 lutego 1890 zmarł bp Blanc[1].
Uwagi
- ↑ według innego źródła koadiutorem miał zostać już 17 kwietnia 1877 za pontyfikatu Piusa IX, a 26 lipca 1882 otrzymał tylko nominację biskupią
Przypisy
Bibliografia
- Marie-Jean-Gustave Blanc [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2023-08-13] (ang.).
- Bishop Marie-Jean-Gustave Blanc. GCatholic. [dostęp 2023-08-14]. (ang.).
- p
- d
- e
Wikariusze apostolscy Korei |
|
---|---|
Wikariusze apostolscy Seulu |
|
Arcybiskupi seulscy |
|