Moździerz Ordnance ML 3 in
Brytyjski trzycalowy moździerz w akcji w Birmie w 1944 | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Wielka Brytania | ||
---|---|---|---|
Rodzaj | moździerz | ||
Historia | |||
Prototypy | 1930. | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber | 81 mm | ||
Długość lufy | 1295 mm | ||
Donośność | 2560 m (2800 yardów) | ||
Masa | lufa 19,76 kg | ||
Kąt ostrzału | 45°-80° (w pionie) | ||
Szybkostrzelność | 10 strz./min | ||
Obsługa | 5 osób | ||
|
Ordnance ML 3 in Mortar – podstawowy brytyjski moździerz piechoty z czasów II wojny światowej.
Był to typowy moździerz piechoty, gładkolufowy, odprzodowy, składający się z lufy, płyty oporowej i trójnoga, które mogły być szybko rozkładane i przenoszone przez obsługę. Broń była typową konstrukcją systemu Stokesa-Brandta, łączącą prostotę moździerza Stokesa z opływową, aerodynamiczną, stabilizowaną bombą systemu Brandta. Z innymi moździerzami epoki łączył go też "międzynarodowy" kaliber, 81 mm (3,2 cala; określenie "3 inch" - 3-calowy, 76 mm - było używane dla uproszczenia nazewnictwa). Mógł więc wykorzystywać zdobyczną lub aliancką amunicję (w tym celu stworzono nawet wersję ze zmienioną iglicą - Mk V)[1].
Broń była solidna i niezawodna, miała jednak w wersji Mk. I dużo krótszy zasięg (ok. 1400 m) od porównywalnych konstrukcji, w tym niemieckiego 8 cm Granatwerfer 34. Dzięki opracowaniu nowej amunicji, w szczególności lepszych ładunków miotających, udało się uzyskać zadowalający zasięg ok. 2500 m (wersja Mk II; kanadyjska wersja z ponad dwumetrową lufą strzelała 270 m dalej, ale była zbyt ciężka i niepraktyczna). Zadowalając się krótszym zasięgiem, Australijczycy używali wersji z lufą skróconą do 76 cm, która była lekka i poręczna w czasie walk w dżungli[1].
Broń była wykorzystywana na wszystkich polach bitew II wojny światowej, jako podstawowe wyposażenie kompanii wsparcia batalionu piechoty: 6 moździerzy, z obsługami i parkiem amunicyjnym tworzyło 46-osobowy pluton. Często był też przewożony (wraz z zapasem amunicji) na transporterach Universal Carrier. Moździerze te pozostały w użyciu do lat sześćdziesiątych[1].
Amunicja (wszystkie pociski miały wagę 4,54 kg/10 lb)
Nazwa pocisku | typ | kolor |
---|---|---|
HE Mk 6 | Burzący | ciemnooliwkowy z czerwonym pasem |
WP | Dymny, z białym fosforem | ciemnozielony |
FM | Dymny, z czterochlorkiem tytanu | ciemnozielony |
oświetlający | jasnooliwkowy |
Przypisy
- p
- d
- e
Pistolety i rewolwery |
|
---|---|
Pistolety maszynowe | |
Karabiny i karabinki |
|
Karabiny maszynowe |
|
Karabiny przeciwpancerne | |
Granaty ręczne | |
Granatniki i moździerze |
|