Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Orszy
Cerkiew św. Eliasza w Orszy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Miejscowość | Orsza | ||
Kościół | |||
Eparchia | |||
Klauzura | nie | ||
Typ monasteru | żeński | ||
Obiekty sakralne | |||
Cerkiew | św. Eliasza | ||
Cerkiew | Zaśnięcia Matki Bożej | ||
Materiał budowlany | cegła | ||
Data budowy | 1631 | ||
Data zamknięcia | lata 20. XX wieku | ||
Data zburzenia | lata 50. XX wieku | ||
Data reaktywacji | 2006 | ||
Położenie na mapie Orszy | |||
Położenie na mapie Białorusi | |||
Położenie na mapie obwodu witebskiego | |||
54°30′09″N 30°25′05″E/54,502500 30,418056 | |||
|
Monaster Zaśnięcia Matki Bożej – żeński klasztor prawosławny w Orszy, w jurysdykcji eparchii witebskiej i orszańskiej Egzarchatu Białoruskiego.
Historia
Klasztor powstał w 1631[1]. Należał do grupy prawosławnych wspólnot monastycznych podlegających monasterowi Trójcy Świętej w Słucku[2]. Początkowo klasztor był drewniany, w 1655 na jego terenie został wzniesiony sobór Zaśnięcia Matki Bożej, a w 1691 – cerkiew Narodzenia Matki Bożej. Monaster funkcjonował nieprzerwanie do lat 20. XX wieku, gdy został zamknięty i zaadaptowany na magazyn. Jeszcze w czasie II wojny światowej dla wiernych otwarty został sobór Zaśnięcia Matki Bożej, jednak w latach 50. XX wieku cały kompleks zabudowań został zniszczony. Na jego miejscu znajduje się od tego momentu osiedle mieszkaniowe[1].
W 1996 w Orszy ponownie powstała żeńska wspólnota mnisza pod wezwaniem Zaśnięcia Matki Bożej. Jej siedzibą jest budynek przy dziewiętnastowiecznej cerkwi św. Eliasza. W 2006 w monasterze otwarto drugą cerkiew pod tym samym wezwaniem, co klasztor[1].