Myszeczka cejlońska
Vandeleuria nolthenii | |||
Phillips, 1929 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | myszokształtne | ||
Nadrodzina | myszowe | ||
Rodzina | myszowate | ||
Podrodzina | myszy | ||
Rodzaj | myszeczka | ||
Gatunek | myszeczka cejlońska | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Myszeczka cejlońska[2] (Vandeleuria nolthenii) – gatunek gryzoni z rodziny myszowatych, występujący endemicznie na Cejlonie.
Systematyka
Gatunek został opisany naukowo w 1929 roku przez W. Phillipsa. Pierwotnie uznawana za podgatunek myszeczki pięknej (V. nilagirica), później została uznana za podgatunek myszeczki orientalnej (V. oleracea). Wyróżnia ją jednak górskie środowisko życia, ubarwienie: ciemny rudobrązowy grzbiet i szary spód ciała, a także cechy morfologiczne: szczególnie długi ogon i większa czaszka niż u myszeczki orientalnej również żyjącej na Cejlonie, ale na mniejszych wysokościach nad poziomem morza[3].
Biologia
Myszeczka cejlońska żyje wyłącznie w górach środkowej części Cejlonu (Prowincja Środkowa[1], choć holotyp pochodził z Prowincji Uwa[3]). Występuje na wysokości od 1320 do 2310 m n.p.m. Prowadzi nadrzewny, nocny tryb życia, żyje w górskich lasach wiecznie zielonych[1].
Populacja
Myszeczka cejlońska jest uznawana za gatunek zagrożony wyginięciem, liczebność jej populacji maleje i są one rozproszone. Zamieszkuje obszar od 11 do 500 km². Największym zagrożeniem dla gatunku jest utrata środowiska w związku z wycinką lasów i ekspansją upraw. Nie jest chroniona prawnie, występuje w jednym rezerwacie[1].
Przypisy
- ↑ a b c d T.T. Dando T.T., Vandeleuria nolthenii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.4, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T22844A9395844.en [dostęp 2015-12-06] (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Vandeleuria nolthenii. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-12-06]