NGC 3079
NGC 3079 (HST) | |||
Odkrywca | William Herschel | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 1 kwietnia 1790 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ | spiralna z poprzeczką (SBc) | ||
Rektascensja | 10h 01m 57,7s | ||
Deklinacja | +55° 40′ 53″ | ||
Odległość | 50 mln ly | ||
Przesunięcie ku czerwieni | 0,003766[1] | ||
Jasność obserwowana | 10,8m | ||
Rozmiary kątowe | 8,1' × 1,3' | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Wymiary | ∅ 70 000 ly | ||
Alternatywne oznaczenia | |||
UGC 5387, MCG 9-17-10, ZWG 266.8, IRAS09585+5555, PGC 29050 | |||
|
NGC 3079 (również PGC 29050 lub UGC 5387) – galaktyka spiralna z poprzeczką (SBc), znajdująca się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy w odległości 50 milionów lat świetlnych. Została odkryta 1 kwietnia 1790 roku przez Williama Herschela[2].
NGC 3079 należy do galaktyk Seyferta typu 2[1].
Dysk galaktyczny NGC 3079 jest złożony z widowiskowych gromad gwiazd rozsianych w zakręconych ramionach spiralnych oraz ciemnych pasów pyłu. Galaktyka rozciąga się na przestrzeni około 70 tysięcy lat świetlnych. W jej centrum znajdują się kolumny gazu wznoszące się na 2000 lat świetlnych, wytyczając powierzchnię gęstego bąbla wyłaniającego się z jądra galaktyki. Te kolumny gazu unoszą się z prędkością 6 milionów km/h. Prawdopodobnie ten superbąbel formuje się pod wpływem wiatrów masywnych gwiazd. Wskazuje to na to, że masywne gwiazdy narodziły się w jednym czasie podczas nagłych procesów formowania gwiazd w centrum galaktyki.
W galaktyce NGC 3079 zaobserwowano supernowe SN 2001ci i SN 2013ee[3].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- NGC 3079 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
- NGC 3079 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 3079 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 3079 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)