Passiflora andina
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | |||
Rząd | malpigiowce | ||
Rodzina | męczennicowate | ||
Rodzaj | męczennica | ||
Gatunek | Passiflora andina | ||
Nazwa systematyczna | |||
Passiflora andina Killip Publ. Field Mus. Nat. Hist., Bot. Ser. 19: 256 1938[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
|
Passiflora andina Killip – gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych (Passifloraceae Juss. ex Kunth in Humb.). Występuje endemicznie na zachodnich zboczach Andów w Ekwadorze[4].
Rozmieszczenie geograficzne
Rośnie endemicznie na zachodnich zboczach Andów w Ekwadorze w prowincji Pichincha[4].
Morfologia
- Pokrój
- Zielne, trwałe, nagie liany[5].
- Liście
- Klapowane, sercowate. Mają 4-7 cm długości oraz 1–1,5 cm szerokości. Całobrzegie, ząbkowane, z ostrym wierzchołkiem. Ogonek liściowy jest owłosiony i ma długość 15–20 mm. Przylistki są liniowe i mają długość 7–10 mm[5].
- Kwiaty
- Pojedyncze. Działki kielicha są podłużne, żółtawe i mają długość 4–6 cm. Płatki są liniowo podłużne, żółte lub pomarańczowe, mają długość 6–9 cm[5].
- Owoce
- Mają jajowaty kształt. Mają 7 cm długości i 4 cm średnicy[5].
Biologia i ekologia
Występuje w wyższym lesie andyjskim na wysokości 2500–3560 m n.p.m. Gatunek jest znany z dwóch subpopulacji[a][4].
Ochrona
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii EN – gatunków zagrożonych wyginięciem. Jedyne dwie subpopulacje są zagrożone. Północne siedliska są zagrożone przez wybuch wulkanu Pichincha, natomiast lokalizacja południowa jest zagrożona przez rozprzestrzenianie się pastwisk. Żadna z tych subpopulacji nie znajduje się na obszarach chronionych[4].
Uwagi
- ↑ Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-04-15] (ang.).
- ↑ a b Passiflora andina Killip. The Plant List. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
- ↑ a b c d e P.P. Jørgensen P.P., N.N. Pitman N.N., Passiflora andina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-11-11] (ang.).
- ↑ a b c d Passiflora andina. Plantes et botanique. [dostęp 2014-11-11]. (fr.).
- GBIF: 3587489
- identyfikator iNaturalist: 441747
- IPNI: 184796-2
- NCBI: 340637
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): tro-24201416
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:184796-2
- identyfikator Tropicos: 24201416
- CoL: 4DY77