Puryfikaterz
Puryfikaterz – w liturgii Kościoła katolickiego element tzw. bielizny kielichowej: niewielkich rozmiarów kawałek białego materiału, mały ręczniczek (ok. 40 cm długości i 25 cm szerokości) służący do czyszczenia naczyń liturgicznych (np. kielicha mszalnego i cyborium) po Komunii Św. Często obszyty koronką, w środku haftowany krzyż[1].
Używany od XII wieku. Puryfikaterza nie powinno się prać, wyrzucać ani rozkładać bez potrzeby dlatego, że mogą być na nim partykuły – cząstki Najświętszego Sakramentu (Kościół katolicki wierzy, że w każdej najmniejszej partykule jest obecny Jezus Chrystus), które nie mogą upaść na ziemię. Zużyty puryfikaterz powinien zostać oczyszczony z partykuł[2].
Zobacz hasło puryfikaterz w Wikisłowniku |
Przypisy
- p
- d
- e
Liturgia rzymska Kościoła katolickiego
Obrzędy liturgiczne |
|
---|---|
Paramenty liturgiczne |
|
Księgi liturgiczne |
|
Bielizna kielichowa |
|
Szaty liturgiczne |
|
Strój chórowy | |
Szaty papieskie | |
Zobacz też |