Smocza Przełączka
Trzy zęby Smoczej Grani widoczne między Smoczą Przełączką po lewej a Przełączką pod Popradzką Kopą po prawej | |
Państwo | Słowacja |
---|---|
Wysokość | 2280 m n.p.m. |
Pasmo | Tatry, Karpaty |
Sąsiednie szczyty | Kogutek, Smocza Grań |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°10′19″N 20°05′10″E/49,171944 20,086111 |
Smocza Przełączka (słow. Dračia bránka, niem. Drachentörl, węg. Sárkány-kapu[1], 2280 m n.p.m.) – przełączka w południowo-zachodniej grani Ciężkiego Szczytu, stanowiąca wąskie, głębokie wcięcie, oddzielające wierzchołek Ciężkiego Szczytu od Smoczej Grani. Mimo że najniżej położona i najszersza jest Przełączka pod Kopą Popradzką po drugiej stronie Smoczej Grani, to Smocza Przełączka jest najdogodniejszym połączeniem Kotlinki pod Wagą z Dolinką Smoczą. Na północnym wschodzie w grani Ciężkiego Szczytu wznosi się turnia Kogutek (Kohútik).
Na przełęcz nie prowadzi żaden szlak turystyczny. Droga dla taterników prowadzi od schroniska w poprzek kotliny po piargach do krótkiego, wąskiego żlebu spadającego ze Smoczej Przełączki, żlebem w górę na przełączkę.
Pierwsze wejścia:
- latem – Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt, 16 września 1906 r.,
- zimą – Alfred Martin oraz przewodnicy: Johann Breuer i Johann Franz (senior), 31 marca 1907 r.[2]
Nazwa przełęczy pochodzi od Smoczego Stawu[2].
Przypisy
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Waga – Szarpane Turnie. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 111-113.
Bibliografia
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Waga – Szarpane Turnie. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992.
- Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
- p
- d
- e
|