Toporowy Staw Wyżni
Położenie | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Wysokość lustra | ok. 1120 m n.p.m. | ||
Morfometria | |||
Powierzchnia | 0,03 ha | ||
Wymiary • max długość • max szerokość |
| ||
Głębokość • maksymalna |
| ||
Położenie na mapie Tatr | |||
Położenie na mapie Karpat | |||
49°16′46″N 20°01′47″E/49,279444 20,029722 | |||
|
Toporowy Staw Wyżni – tatrzańskie jezioro polodowcowe leżące w zachodniej części Doliny Suchej Wody Gąsienicowej, na wysokości ok. 1120 m n.p.m., w pobliżu Toporowego Stawu Niżniego[1].
Jezioro ma powierzchnię ok. 0,03 ha i powoli zanika, przekształcając się w torfowisko. Wymiary stawu to ok. 30 × 15 m, a głębokość 1,1 m. Podane wartości należy traktować orientacyjnie, gdyż ulegają silnym wahaniom. W okolicy stawu znajduje się jeszcze wiele innych niewielkich stawków, które okresowo wysychają[2].
W Toporowym Stawie Wyżnim występuje ciekawa flora torfowiskowo-bagienna. Z rzadkich w Karpatach roślin w stawie i nad jego brzegami występują m.in. takie gatunki, jak: bagnica torfowa, bagno zwyczajne, gwiazdnica długolistna, siedmiopalecznik błotny, modrzewnica pospolita, turzyca bagienna, turzyca skąpokwiatowa, widlicz Isslera. W 1981 znaleziono tutaj nawet bardzo rzadką w Polsce jeżogłówkę pokrewną. Jest to relikt glacjalny występujący w polskich Karpatach tylko na tym jednym stanowisku[3]. Obydwa Toporowe Stawy charakteryzują się bujnym życiem organicznym (co związane jest z ich niską wysokością nad poziomem morza). W stawach tych rozmnaża się wiele gatunków płazów: salamandra plamista, kumak górski, żaba trawna, traszka górska, traszka karpacka[4].
Oba Toporowe Stawy znajdują się na obszarze ochrony ścisłej TPN[1].
Przypisy
- ↑ a b Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4 .
- ↑ ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
- ↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ., HalinaH. Piękoś-Mirek HalinaH., Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6 .
- ↑ WładysławW. Szafer WładysławW., Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962 .