Wygonoszcza
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | iwacewicki | ||
Sielsowiet | Telechany | ||
Populacja (2009) • liczba ludności |
| ||
Kod pocztowy | 225276 | ||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego | |||
Położenie na mapie Białorusi | |||
Położenie na mapie Polski w 1939 | |||
52°37′00″N 25°55′00″E/52,616667 25,916667 | |||
|
Wygonoszcza[2] (biał. Выганашчы, Wyhanaszczy; ros. Выгонощи, Wygonoszczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie iwacewickim, w sielsowiecie Telechany, nad Kanałem Ogińskiego.
W miejscowości działa parafia prawosławna pw. Opieki Matki Bożej[3].
Warunki naturalne
Wygonoszcza położone są wśród lasów i bagien, przy granicy Wygonowskiego Rezerwatu Krajobrazowego. Kilka kilometrów na północ od wsi znajduje się jedno z największych jezior Białorusi – Jezioro Wygonowskie[4].
Historia
Wieś istniała już w połowie XVI w.
Właścicielem wsi był hetman wielki litewski Michał Kazimierz Ogiński, który w 1785 ufundował tu cerkiew unicką pw. Opieki NMP (po zaborach już w 1795 przejęta przez prawosławnych)[a][3]. W wyniku III rozbioru Rzeczypospolitej Wygonoszcza znalazły się w Imperium Rosyjskim. W XIX wieku położone były w guberni mińskiej, w powiecie pińskim.
W dwudziestoleciu międzywojennym miejscowość leżała w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie kosowskim/iwacewickim[b], w gminie Telechany[5]. Po II wojnie światowej w granicach Związku Radzieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ a b Ивацевичское благочиние → 7. Приход храма Покрова Пресвятой Богородицы д.Выгонощи Ивацевичского района. pinskeparh.by. [dostęp 2021-01-07]. (ros.).
- ↑ Google Maps
- ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2021-01-07]. (pol.).
Bibliografia
- Wygonoszcza, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 89 .
- Wygonoszcza na mapie WIG
- Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2021-01-07]. (ros.).