Waifer
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Waifer (także Waifre lub Gaifier) – książę Akwitanii między 744 a 767 r. Prawdopodobnie syn poprzedniego księcia Akwitanii Hunalda I.
Od początku rządów musiał uznawać zwierzchność króla Franków Pepina Krótkiego. W 760 r. podjął próbę buntu przeciwko Pepinowi, ale kiedy król wtargnął do Berry i Owernii Waifer złożył mu hołd i poprzysiągł wierność.
Ledwie jednak Pepin powrócił do swoich ziem Waifer zbuntował się ponownie. W 761 r. Pepin jeszcze raz ruszył na południe. Zdobył Clermont i zajął Owernię, w 762 r. Berry i Bourges. W tym samym czasie jednak zbuntował się książę bawarski Tassillo III i bunt ten zmusił Pepina do przerzucenia swych sił na bawarskie pogranicze. Do 766 r. utrzymał się w Akwitanii chwiejny pokój.
Waifer wciąż prowadził antykrólewską politykę, więc kiedy w 766 r. Pepin uporał się z Bawarami od razu ruszył na Akwitanię, wypierając Waifera aż za Garonnę. Sytuacja Waifera pogorszyła się jeszcze bardziej w 767 r., kiedy upadła Tuluza, stolica jego państwa. Waiferowi udało się uciec, ale jego dotychczasowi stronnicy, zmęczeni przegrywanymi wojnami, pojmali go i zabili, po czym zaprzysięgli wierność Pepinowi.
Żoną Waifera była Adela, córka Lupusa, księcia Gaskonii. Ich synem mógł być Hunald II, który po śmierci Waifera prowadził walkę przeciwko Frankom.
- p
- d
- e
Królowie Akwitanii |
| ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Książęta Akwitanii |
| ||||||||||||
Angielscy książęta Akwitanii |
|
- p
- d
- e
Hrabiowie Benewentu |
|
---|---|
Książęta Benewentu |
|
Książęta Benewentu pod zwierzchnią władzą papieża |
|
Normańscy Książęta Benewentu |
|
Książę Benewentu |
|