Luis Enrique (2020) |
Pełne imię i nazwisko | Luis Enrique Martínez García |
Data i miejsce urodzenia | 8 maja 1970 Gijón |
Wzrost | 180 cm |
Pozycja | pomocnik / napastnik |
Informacje klubowe |
Klub | Paris Saint-Germain (trener) |
Kariera juniorska |
|
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1988–1990 | Sporting B | 27 | (5) | 1989–1991 | Sporting Gijón | 36 | (14) | 1991–1996 | Real Madryt | 157 | (15) | 1996–2004 | FC Barcelona | 207 | (73) | | W sumie: | 427 | (107) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1990–1991 | Hiszpania U-21 | 5 | (0) | 1991–1992 | Hiszpania U-23 | 14 | (3) | 1991–2002 | Hiszpania | 62 | (12) | 1999–2000 | Asturia | 2 | (0) | | W sumie: | 83 | (15) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Strona internetowa |
Luis Enrique, właśc. Luis Enrique Martínez García (ur. 8 maja 1970 w Gijón) – hiszpański piłkarz i trener piłkarski; zaliczony przez Pelégo do tzw. FIFA 100. Były selekcjoner reprezentacji Hiszpanii. Od 2023 jest trenerem Paris Saint-Germain.
Życiorys
Po rozpoczęciu kariery w 1989 roku w Sportingu Gijón, Luis Enrique spędził większość swojej kariery w dwóch największych klubach hiszpańskich: Realu Madryt (1991–1996) oraz w FC Barcelonie (1996–2004). W 1996 roku nie przedłużył kontraktu z Realem (powodem był konflikt z zarządem klubu i kibicami) i przez wolny transfer przeniósł się do Barcelony. Przyjęty z rezerwą przez katalońskich kibiców, szybko wywalczył sobie zaufanie dzięki zaangażowaniu w grę. Przez 8 lat był jedną z największych gwiazd FC Barcelona. Bardzo szybko stał się jednym z największych antimadridistów w drużynie z Katalonii, co demonstrował każdorazowo po zdobyciu gola przeciwko Realowi Madryt.
Dla Reprezentacji Hiszpanii zagrał 63 mecze i strzelił 12 bramek. Grał na 3 Mistrzostwach Świata: 1994, 1998, 2002 oraz na Mistrzostwach Europy 1996. Był również w składzie złotej drużyny olimpijskiej z 1992 roku. Podczas Mistrzostw Świata 1994 w USA w meczu z Włochami, późniejszymi finalistami, został poturbowany przez jednego z rywali (Tasotti), który bezpardonowo złamał mu nos, co stało się jednym z bardziej pamiętnych momentów tych rozgrywek o Puchar Świata.
10 sierpnia 2004 roku, w wieku 34 lat, postanowił zakończyć piłkarską karierę.
19 czerwca 2008 roku został zaprezentowany jako trener FC Barcelony Atlètic.
8 czerwca 2011 roku został trenerem AS Roma. 8 czerwca 2012 roku zakończył pracę z włoskim klubem.
16 maja 2014 r. ogłosił, że opuszcza Celtę Vigo[1]. Dwa dni później podpisał dwuletni kontrakt z FC Barceloną[2]. Zastąpił na tym stanowisku Gerardo Martino.
17 maja 2015 r. zdobył swoje pierwsze mistrzostwo Hiszpanii jako trener. W przedostatniej kolejce ligi sezonu 2014/2015 jego zespół pokonał Atlético Madryt na wyjeździe 1:0 i przypieczętował 23. w historii klubu mistrzostwo kraju. 30 maja 2015 zdobył swój pierwszy puchar Hiszpanii jako trener. Jego zespół pokonał Athletic Bilbao 3:1 i to był 27. w historii klubu Puchar Króla. 6 czerwca 2015 roku wygrał Ligę Mistrzów pokonując Juventus Turyn 3:1. Po sezonie Enrique przedłużył kontrakt do 30 czerwca 2017 roku[3]. 11 sierpnia 2015 r. wygrał ze swoim zespołem Superpuchar Europy pokonując Sevillę 5:4 po dogrywce. Było to 5. w historii zwycięstwo Barcelony w tych rozgrywkach. Jego zespół grał również w finale Superpucharu Hiszpanii, ale ostatecznie przegrał w dwumeczu 5:1. 20 grudnia 2015 r. zdobył Klubowe Mistrzostwo Świata pokonując w finale argentyński klub River Plate 3:0. 14 maja 2016 roku ponownie zdobył z Barceloną mistrzostwo Hiszpanii pokonując w ostatniej kolejce Primera División Granadę CF 3:0. Było to jego drugie mistrzostwo Hiszpanii w karierze trenerskiej i 24. mistrzostwo w historii klubu. 22 maja 2016 r. ponownie zdobył Puchar Króla. Jego zespół pokonał w finale Sevillę FC 2:0 po dogrywce. Był to jego drugi trenerski triumf w tych rozgrywkach i 28. w historii triumf Barcelony. 17 sierpnia 2016 roku dopisał do swojego dorobku swój pierwszy w karierze trenerskiej i 12. w historii klubu Superpuchar Hiszpanii. W dwumeczu finałowym Barcelona pokonała Sevillę FC 5:0 (2:0 i 3:0). 27 maja 2017 roku Enrique zdobył swoje 9 i ostatnie trofeum trenerskie w FC Barcelonie, którym został 3. w jego karierze trenerskiej i 29. w historii klubu Puchar Króla. W finale, który okazał się pożegnalnym meczem dla Enrique, FC Barcelona pokonała Deportivo Alavés 3:1.
1 marca 2017 ogłosił, że po zakończeniu sezonu 2016/2017 opuści stanowisko trenera Barcelony. 29 maja 2017 r. na tym stanowisku zastąpił go Ernesto Valverde.
9 lipca 2018 r. został nowym selekcjonerem reprezentacji Hiszpanii, zastępując na tym stanowisku Fernando Hierro[4][5]. 19 czerwca 2019 z powodów rodzinnych zrezygnował z tej funkcji. Jak się później okazało, przyczyną była choroba córki, która zmarła 29 sierpnia 2019 r.[6]. 19 listopada 2019 roku ponownie objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Hiszpanii[7]. Po nieudanych Mistrzostwach Świata 2022 8 grudnia 2022 pożegnał się ze stanowiskiem selekcjonera.
5 lipca 2023 ogłoszono, że zostanie trenerem Paris Saint-Germain, z którym podpisał kontrakt do czerwca 2025[8].
Sukcesy
Piłkarz
Klub
- Real Madrid CF
- La Liga: 1994–95
- Puchar Króla: 1992–93
- Superpuchar Hiszpanii: 1993
- FC Barcelona
- La Liga: 1997–98,1998–99
- Puchar Króla: 1996–97,1997–98
- Superpuchar Hiszpanii: 1996
- Puchar Zdobywców Pucharów UEFA: 1996–97
- Superpuchar Europy UEFA: 1997
Reprezentacja
- Igrzyska Olimpijskie: 1992
Individual
Trener
- FC Barcelona
- La Liga: 2014–15, 2015–16
- Puchar Króla: 2014–15, 2015–16, 2016–17
- Liga Mistrzów UEFA: 2014–15
- Superpuchar Europy: 2015
- Superpuchar Hiszpanii: 2016
- Klubowe Mistrzostwo Świata: 2015
Reprezentacja Hiszpanii
- III miejsce EURO 2020 (przegrany półfinał z Włochami),
- 1/8 finału Mistrzostw Świata 2022 (przegrana w 1/8 z Marokiem)
- Indywidualne
- Trener sezonu w Primera División: 2014–15
- Najlepszy trener roku według World Soccer: 2015
- Trener Roku FIFA: 2015
Przypisy
- ↑ Luis Enrique odszedł z Celty, teraz ma objąć Barcelonę. interia.pl. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-19)].
- ↑ Barcelona appoint Luis Enrique as first-team coach. BBC Sport. [dostęp 2014-05-19]. (ang.).
- ↑ Luis Enrique przedłużył kontrakt z Barceloną do 2017 roku. - Sport - Newsweek.pl [online], www.newsweek.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ Mundial 2018. Luis Enrique został nowym selekcjonerem Hiszpanii MŚ 2018 - Mundial, „Sport.pl” [dostęp 2018-07-09] (pol.).
- ↑ INTERIA.PL, Mundial 2018. Luis Enrique został selekcjonerem Hiszpanii [online] [dostęp 2018-07-09] (pol.).
- ↑ Dramat rodzinny Luisa Enrique. To dlatego zrezygnował z pracy w reprezentacji Hiszpanii Piłka nożna [online], Sport.pl [dostęp 2019-08-29] (pol.).
- ↑ Luis Enrique wraca do reprezentacji Hiszpanii. Niedawno zmarła jego dziewięcioletnia córka Piłka nożna - Sport.pl [online], www.sport.pl [dostęp 2019-11-21] (pol.).
- ↑ PSG ma nowego trenera [OFICJALNIE]. W końcu uda się osiągnąć upragniony cel? [online], Transfery.info, 5 lipca 2023 [dostęp 2023-07-05] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Luis Enrique, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-09-17] .
- Z cyklu "Gwiazda tygodnia" – Luis Enrique (pol.)
- FIFA.com – FIFA Player Statistics: LUIS ENRIQUE. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-04)]. (ang.)
- Aktualny na dzień 22 sierpnia 2023
Składy reprezentacji Hiszpanii
Osiągnięcia i nagrody
Puchar Europy | |
---|
Liga Mistrzów | |
---|
Klubowy trener roku wg
IFFHS - ISNI: 0000000450921764
- VIAF: 316736321
- LCCN: no2015139448
- NDL: 001218213
- BNE: XX5490945
- PLWABN: 9810612482505606
- SNL: Luis_Enrique
- Catalana: 21405053
Identyfikatory zewnętrzne: