|
Data i miejsce urodzenia | 16 stycznia 1935 Boże |
Data i miejsce śmierci | 31 stycznia 2015 Kolonia |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | | SSV Marienheide | | | | Bayer 04 Leverkusen | | | | VfR Wipperfürth | | | 1962–1965 | VfL Osnabrück | 70 | (34) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | –1965 | VfR Wipperfürth | 1970–1975 | Bayern Monachium | 1975–1979 | Borussia Mönchengladbach | 1979–1981 | Borussia Dortmund | 1981–1983 | FC Barcelona | 1983–1987 | Bayern Monachium | 1991 | 1. FC Köln | 1992–1993 | FC Schalke 04 | 2000 | Borussia Dortmund | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Udo Lattek (ur. 16 stycznia 1935 we wsi Boże, wówczas Bosemb, zm. 31 stycznia 2015 w Kolonii[1]) – niemiecki piłkarz i trener. Obok Ottmara Hitzfelda najbardziej utytułowany trener w Niemczech.
Kariera piłkarska
Był pomocnikiem. Rozpoczynał karierę w SSV Marienheide, by następnie grać w Bayerze 04 Leverkusen oraz VfR Wipperfürth. Kończył karierę piłkarską w VfL Osnabrück, gdzie w 70 meczach strzelił 34 bramki. W tym samym czasie kończył studia pedagogiczne w Münster. Od 1958 do 1959 uczył w renomowanym gimnazjum w Wipperfürth.
Kariera trenerska
Wiosną 1965 roku dostał propozycję z niemieckiego związku piłki nożnej. Miał trenować młodzieżowe drużyny Niemiec i być asystentem Helmuta Schöna w pierwszej kadrze. Pracował tam przez 5 lat, by przenieść się 14 marca 1970 roku do Bayernu Monachium. W klubie z Bawarii spędził kolejne 5 lat, w czasie których zespół Bayernu stał się najsilniejszym klubem w Europie. Począwszy od 1970 roku Bayern z Udo Lattkiem jako trenerem zdobył 3 tytuły mistrza Niemiec (1972, 1973, 1974), Puchar Niemiec (1971 oraz wygrał Puchar Europejskich Mistrzów Krajowych, czyli poprzednik Ligi Mistrzów). W sezonie 1974/75 Bayern zajmował dopiero 14 pozycję w tabeli i uwielbianego przez kibiców Udo Lattka zastąpił Dettmar Cramer. Po półrocznej przerwie Udo przeszedł do zespołu, który wydarł Bayernowi prymat mistrza kraju – Borussii Mönchengladbach. Zastąpił w tym klubie innego wielkiego trenera, jedynego który w okresie 1972–1977 zdołał mu odebrać tytuł mistrza Niemiec, czyli Hennesa Weisweilera. Z Borussią zdobył kolejne 2 tytuły mistrzowskie (1976, 1977), dotarł do finału Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych i zdobył Puchar UEFA. Po tym paśmie sukcesów odszedł w 1979 roku do innego klubu z Westfalii – Borussii Dortmund. Mając pod wodzą takich piłkarzy jak Manfred Burgsmüller czy Eike Immel zajął z BVB najpierw 6 a później 7. miejsce w lidze i odszedł do katalońskiego giganta FC Barcelony. W lidze hiszpańskiej Lattkowi nie powiodło się, jednakże i tak zdołał wygrać z Barceloną Puchar Zdobywców Pucharów w 1982. Tym samym jako jedyny trener obok Giovanniego Trapattoniego zdobył wszystkie trzy najważniejsze europejskie trofea. Po hiszpańskiej przygodzie powrócił do Bayernu, gdzie pracował przez kolejne 4 sezony. Znów powtórzył sukcesy – 2 puchary Niemiec, finał Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych, 3 tytuły mistrza Niemiec. Później był dyrektorem sportowym 1. FC Köln, lecz 3 września 1991 zrezygnował z tej funkcji. Powrócił na krótko na posadę trenera Schalke Gelsenkirchen, jednak po półrocznej pracy wycofał się z pracy trenerskiej. Ostatni raz zasiadał na ławce trenerskiej w kwietniu i maju 2000 roku, gdy uratował Borussię Dortmund przed spadkiem przejmując ją na 4 kolejki przed końcem sezonu.
Po zakończeniu kariery trenerskiej został ekspertem w telewizji DSF.
Sukcesy
Liga Mistrzów:
Puchar UEFA:
Puchar Zdobywców Pucharów:
Puchar Niemiec:
Bundesliga:
Przypisy
- ↑ JörgJ. Winterfeldt JörgJ., Die Bundesliga trauert um Udo Lattek [online], berliner-zeitung.de, 4 lutego 2015 [dostęp 2015-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-04] (niem.).
Osiągnięcia i nagrody
Mistrzostwa Niemiec | - 1903–1908: brak
- 1909: Beier
- 1910: Townley
- 1911–1913: brak
- 1914: Townley
- 1920: brak
- 1921: Kürschner
- 1923: A. W. Turner
- 1924–1925: brak
- 1926: Townley
- 1927: Spiksley
- 1928: Agte
- 1929: Krauß
- 1930: Girulatis
- 1931: Girulatis
- 1932: Kohn
- 1933: Körner
- 1934: Schmidt
- 1935: Schmidt
- 1936: Michalke
- 1937: Schmidt
- 1938: Fuchs
- 1939: Faist
- 1940: Faist
- 1941: Nitsch
- 1942: Faist
- 1943: Köhler
- 1944: Köhler
- 1948: Schmitt
- 1949: Schmidt
- 1950: Wurzer
- 1951: Schneider
- 1952: Wurzer
- 1953: Schneider
- 1954: Kronsbein
- 1955: Szepan
- 1956: Schneider
- 1957: Schneider
- 1958: Frühwirth
- 1959: Oßwald
- 1960: Mahlmann
- 1961: Widmayer
- 1962: Čajkovski
- 1963: Eppenhoff
|
---|
Bundesliga niemiecka | |
---|
Puchar Europy | |
---|
Liga Mistrzów | |
---|